بررسی تنوع ژنتیکی ماهی گلچراغ ( garra rufa ) در برخی از رودخانه های استان های فارس و کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از نشانگر ریزماهواره

در میان ماهیان آب های داخلی ایران، خانواده کپور ماهیان با 81 گونه و 48% فراوانی، فون غالب و خانواده سگ ماهی جویباری با 23 گونه و 11% فراوانی رتبه دوم فون ماهیان ایران را به خود اختصاص داده اند. ماهی گلچراغ (garra rufa) متعلق به خانواده کپور ماهیان و از گونه های مهم اکولوژیک رودخانه ای می باشد. شناخت تنوع ژنتیکی منابع آب شیرین اهمیتی حیاتی در مدیریت و حفاظت از آنها دارد زیرا این مسئله اولین پیش نیاز برای حفظ سازگاری جمعیت ها تحت شرایط محیطی در حال تغییر است. در این مطالعه از 8 جایگاه ریزماهواره به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ماهی گلچراغ در رودخانه های شاپور، فهلیان، سرآب بهرام در استان فارس و بشار، کبگیان و پرین در استان کهگیلویه و بویراحمد استفاده شد. طبق نتایج حاصله میزان fst در محدوده 018/0-044/0 به دست آمد که نشان از تمایز ژنتیکی پایین جمعیت های مورد نظر می باشد. نمونه های مورد بررسی در اکثر جایگاه ها انحراف از تعادل هاردی-واینبرگ را نشان دادند که دلیل آن را می توان به کاهش هتروزیگوسیتی و اثر وهلاند نسبت داد. تعداد الل ها در محدوده 30-7 و هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب در دامنه 000/1-000/0 (میانگین: 597/0) و 726/0-960/0 (میانگین: 859/0) بدست آمد، این مطلب نشان دهنده تنوع ژنتیکی در سطح مطلوب می-باشد. همچنین طبق نتایج به دست آمده به نظر می رسد بیش از یک جمعیت در مناطق مورد بررسی وجود دارد. محافظت و بازسازی زیستگاه ها می تواند به افزایش اندازه جمعیت و کاهش خطر آسیب پذیری این گونه در آینده کمک کند.